Wiolonczele z portretów
Dr hab. Anna Wróbel, Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina
Swoje badania w ostatnim czasie poświęcam polskim wiolonczelistom, działającym od końca XVIII wieku do I połowy XX wieku. Wiadomo, że wiolonczeliści musieli grać na wiolonczelach – nic odkrywczego, ale w momencie, gdybyśmy chcieli uszczegółowić – co to były za instrumenty, z jakiej pracowni pochodziły, jak trafiły w ręce danego artysty – tutaj, w wielu przypadkach pozostajemy bezradni, ich tajemnica zapewne pozostanie niewyjaśniona. Jednak jest kilka instrumentów, o których możemy powiedzieć więcej i tymi właśnie informacjami chciałabym się podzielić. Referat będzie częściowo efektem prac nie tylko naukowych, ale i detektywistycznych, wspomnę nie tylko o instrumentach i ich właścicielach, ale także o wiolonczelistach, którzy trudnili się lutnictwem, pojawią się również wątki romantyczne. Kto by przypuszczał, że pozornie proste pytanie „na czym grali wiolonczeliści w XIX wieku” zrodzi tak ciekawe i różnorodne odpowiedzi. Faktem jednak bez wątpienia pozostanie, że nasza wiedza, mówię tu nie tylko o wiolonczelistach, ale także i o muzykologach, na temat wiolonczel, które rozbrzmiewały w przeszłości jest bardzo znikoma. Rzadko w prasie XIX-wiecznej, bo ona jest głównym źródłem informacji o instrumentalistach sprzed wieków, można znaleźć informację o tym, z czyjej pracowni pochodzi instrument danego wirtuoza. Podczas referatu chciałabym przedstawić portrety polskich wiolonczelistów z ich instrumentami, m.in.: Samuela Kossowskiego, Władysława Aloiza, Zofii Adamskiej.
Anna Wróbel – w 2005 r. ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie, w klasie prof. Andrzeja Wróbla. W 2012 r. obroniła tytuł doktora sztuk muzycznych tamże, a w 2016 r. uzyskała habilitację. Jest również absolwentką Muzykologii UW. W 2007 r. została przyjęta w poczet elitarnej Latynoamerykańskiej Akademii Wiolonczelowej. Z pianistą M. Dropkiem nagrała płytę z polskimi miniaturami wiolonczelowymi, z Polską Orkiestrą Radiową pod dyr. Ł. Borowicza Koncert wiolonczelowy A. Kulikowskiego, a z zespołem Camerata Vistula muzykę polską na wiolonczelę i smyczki – światowe premiery fonograficzne. Ostatnio nagrała wszystkie kaprysy Alfredo Piattiego. Poza tym prowadzi ożywioną działalność koncertową zarówno jako solistka, jak i kameralistka oraz muzyk sesyjny. Jest dyrektorem artystycznym Festiwalu Muzyki Kameralnej i Organowej Powiatu Legionowskiego. Od 2014 r. pracuje na stanowisku adiunkta w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina na Wydziale Instrumentalno-Pedagogicznym w Białymstoku.
